Na szeroko rozumiane zaburzenia depresyjne, jak oceniają specjaliści, cierpi aż 20 procent młodzieży. U bardzo młodych osób depresja ma często atypowe objawy i trudno ją rozpoznać. Nadal stosunkowo niewiele nastolatków z zaburzeniami depresyjnymi trafia do specjalisty i jest odpowiednio leczonych. To bardzo niebezpieczne zjawisko, bo skutkiem depresji może być nawet samobójcza śmierć. Szacuje się, że objawy zaburzeń depresyjnych można stwierdzić nawet u co trzeciego nastolatka. Częściej występują one u dziewcząt. Problem w tym, że brak miarodajnych danych na ten temat, ponieważ objawy depresji bywają bowiem bardzo często niezauważone, zarówno przez rodziców, nauczycieli, jak i pediatrów.
Smutek, lęk czy rozdrażnienie są naturalnymi emocjami, które pojawiają się w trudnych dla nas sytuacjach i po ustąpieniu niekorzystnych okoliczności nastrój powinien wrócić do wyjściowego stanu. Dlatego nie rozpoznaje się depresji u dziecka, które przez kilka dni ma gorszy humor z powodu sprzeczki z rówieśnikami, czy otrzymania złej oceny w szkole. Jeśli jednak objawy depresyjne mają takie nasilenie, że utrudniają dziecku codzienne funkcjonowanie w domu, w szkole i w grupie rówieśniczej oraz gdy utrzymują się dłużej niż 2 tygodnie, należy zgłosić się po fachową pomoc.
Najczęstszymi objawami depresji u nastolatków są:
Nie można wskazać jednej konkretnej przyczyny, która odpowiada za występowanie depresji. Uważa się, że do zachorowania dochodzi w wyniku współdziałania czynników:
Często objawy zaburzeń depresyjnych ujawniają się właśnie w wyniku zadziałania czynnika środowiskowego, zewnętrznego i są efektem brutalizacji i wzrostu bezwzględności na polu komunikowania się i wzajemnego funkcjonowania nastolatków. Niestety nastolatkowie bardzo rzadko w takich przypadkach zechcą podzielić się swoimi problemami z prawnymi opiekunami. W takich właśnie momentach warto poprosić o pomoc dyskretnego prywatnego detektywa. Poprzez skrytą obserwację osobową wspartą wywiadem detektywistycznym dowiesz się jakie czynniki zewnętrzne wpływają na zachowanie Twojego dziecka. Czy są to problemy związane z rówieśnikami, szkołą, narkotykami, czy jeszcze inne. Wczesne zidentyfikowanie takiego czynnika i jego wyeliminowanie zdecydowanie zwiększy szanse na skuteczne wyleczenie depresji.
Leczenie depresji u dzieci i młodzieży wymaga zaangażowania rodziców/opiekunów prawnych, a czasem także nauczycieli i innych osób, które są w stanie zdiagnozować problem i mu przeciwdziałać. Pamiętaj, że podstawowymi metodami leczenia depresji są oddziaływania niefarmakologiczne: psychoedukacja i psychoterapia, a także wyeliminowanie negatywnych środowiskowych czynników zewnętrznych.
Zapraszamy do współpracy
Daniel Burny
Poprzedni post
← Fałszywe zwolnienia lekarskieNastępny post
Z pamiętnika detektywa – uporczywe nękanie →